skryd

514

skut

skrydda, /, sammenskrumpet, ussel skindpels, i skarpri s-u GdjS 36.

skrýða, (-dda, -ddr), pryde, udstyre smukt, brúðr s-isk merar tagli Rv 6, skrýddir englar, i höjtidsklæder, Rst 31, s. e-n kórónu Sturl 3, 1, s. e-n fríðum gjofum Ólhv 2, 5, malmi skrýddr Mark 1, 18; s. borg Merl II 59, virki skrýddar kirkjur Mark 1, 25; s. goðdóm mantidómi, om Kristi kødpdtagelse, Mdr 14, jfr Katr 8, s. sik holdi Likn 12, LU 24, jfr Has 29.

skrýðir, m, pryder, som ifører skrud, pragt, s. skýja slóðar skrins, Kristus, Has 19.

Skrýmir, m, 1) jætte, pul IV b 4, Lok 62. - 2) sværd, pul IV l 2, jfr Falk, Waff 59. — 3) egennavn, Korm Lv 61, Steinarr 2.

skrýtingr, m, en vis fugl, pul IV xx 7.

skræktun, /, skrigen (til skrækta af skrækr), heyra á þá s. Am 64.

skrQggr, m, ræv, pul IV ææ.

skrgk, n, (dat. s-vi), usandfærdig praten, logn, bera s. saman Hhund I 37 (her forklares ordet ved det følg.), samna s-i, fortælle pralende usandheder, BjH 3.

skrokberandi, m, pralende person, skaupi gnœgðr s-um Arbj 2.

skroklauss, adj, uden pral, pat es s-t, uden at prale, Sturl 4, 10.

skrokmálasamr, adj, fuld af pral, Qrv VII 13.

skrgkmgl, n. pi, usandfærdigheder, flýta s. Sturl 8, 4.

skr<>, /, 1) skind, skindlap, skolla með skrgum (= hanga með h(jum), hænge og dingle blandt (andre) huder, Håvm 134. — 2) bog (som sammensat af skindblade), fróð s. EGils 1, 2.

skuggalauss, adj, uden skygge, helt klar, s-s skuggsjón Pét 35.

skuggij^ m, skygge, s. nafns, navneskjul, umbra norninis i orig., Merl II 49, s-a sinn megu ei skatnar flýja Hsv 137.

skugglauss, adj, uden skygge, s-s birti Andr 3.

skuggsjón, /, spejl, Pét 35.

skuggsjó, /, spejl, s. dyggða brautar Gd§ 6, skýr s. Gd 67.

1.  Skuld, /, nornen S. (den yngste ifg Snorre), Vsp 20. 30, pul IV h 4, aaa 1; skeikar S. at skQpum, jfr skeika, Gróg 4; — Hlés vita S., kvinde, Eg Lv 15 (usikker tekst).

2.  skuld, f, 1) skyld, gæld, vilja enga s. Bjhit 2, 21. - 2) skyld, gefa at s. Gd 55. Jfr glap-.

skulu, (skyida), 1) skulle (i forskellige nuancerede betydninger; om enkelte former, som skalattu, se Skjspr 112), i råd, befaling, forbud og lign., þú skalt aldri skipta orðum Hávm 122, s. opt gera sumbl Hym 2, hug skalt deila HHj 40, sigrúnar skalt kunna Sigrdr 6, skalattu í faðmi sofa Håvm 113, upp lita skalattu Håvm 129, heimsku mæla skalattu Eirm 4, ró skyldu menn reiði gefa Mhkv 4, hjalm skal hirða

vel Hák 17; her bliver skulu let ensbetydende med 'at burde', ligesom i det sidst anførte eks., således også f. eks. i hvar skal sitja sjá Hávm 2, einn vita né annarr skal Håvm 63, fylgja skal kveðju koss Fj 48, sem sizt skyldir Am 82, es æva skyldi Vgl 41, ek skyida þó aldri ugglauss Has 46, skyldak finna pinn góðan (hug) Eyv Lv 11, gnótt, ógnar tíð skyldri aldri ganga ór hug Leid 35, Has 37, skalat ráðgjgfum reiðask Sigv 11, 8, svá skyldi goð gjalda Eg Lv 19; om pligt, sém konungr skyldi Akv 9, æ skal ástvinr meyja einarðr Krm 23; nærbeslægtet er 2) behøve', hvat skalt kyrra fogla Rp 47, hvat skaltu vitja húsa Helr 2, hvat skalt of nafn hylja Hárb 11, sås skal freista frama Håvm 2, hvat maðr eiga skal annars brjósturn i Håvm 8; hvat skaltu i sess minn Egils (XII) 3. — 3) skulle kunne, hvé skalk þér bót of vinna Hhund II 44, es skyldi vilt rista Am 12. — 4) hyppig om det uafvendelige, skæbnebestemte, at lifa skyldak Qhv 13, of viða skyldi Yt 1, of sóa skyldi Yt 5 og således oftere i dette digt, skylduat feigir Am 2, s. hverfa himin Vafpr 23, opin rinna skal q Vafpr 16, ef ek skal biðja Grip 36. — 5) ville,_ i futurisk betydning, ef gorva skulum telja Lok 52, vit skulum aka °pry 12. 20, peim skalk grand vinna HHj 38, skalat (her sing for pi) mér veröa fengnir EgSkj, atall skalk pér vesa HHj 15 (i bægge disse tilfælde trussel), ef skal einn ráða Harkv 6, ef (menn) skulu leggja mik Hfr Lv 27. — 6) i ønsker, heill skalt Gri 3, jfr Hhund 1 55. 56.

skunda, (-aða, -at), skynde sig, ile, s. heim Oddrgr 26, s. til fundar Hast 2, s. til alpingis Likn 26, s. at hugga EGils 1, 30, s. undan, flygte, Anon (XII) B 18, Rst 20, Sturl 6, 2; transitivt med dativ, s. fejr, fremskynde sin rejse, skynde sig, Qrv IV 7, s. gongu Hjålmp III 5.

skundi, m, iten, fart, með s-a, skyndsomst, phreð 8.

skundliga, adv, hurtigt, Hskv 2, 8 (v. 1. skundila).

skunduSr, m, fremskynder, haugs s-aði, dunkelt, pjóðA 3, 25.

skunkr, m, galt, pul IV dd.

skurðr, m, snit, indsnit, liggja milli s-a, mellem de (i skjoldet) indridsede furer (hvori guld var indlagt), ESk 11, 1. Jfr af-, hræ-, ór-.

skurfa, /, tilnavn, Torf-Einarr drap S-u ^«o« (X) I B 2.

skurfir, m, blandt fuglenavne, pul IV xx 2.

skutborS, n, en planke i bagstavnen, s-s skeið, havet, Sturl 8, 2.

1.  skutill, m, bord (til mad- og drikkevarer), bera miðra skutla, lægge midt på bordet, Rp 4, setja framm fulla skutla Rp 32, heilagr s. Haustl 4 (om gudernes madbord, en sten).

2.  skutill, m, harpun, beita skutli porm 2, 4. Jfr hg-