grQmom glame Hqv 31*; f. sg.nom. vQr ok grQm at vere Ls 542, grQm vask nornom Ohv 131; superl. m. sg. nom. mjQk emk gifrom gramastr HHv 152; substantiviert (im' m. und n.) feindliches wesen, unhold: m.pl. nom. farfm nú f>ars f)ik hafe allan gramer! Hrbl 145, gramer hafe Gunnar Brll8; n. pl. nom. deile grqm vif) f)ik! HH 146*. — Als name eines schwertes Bm 14 pr 4 u. ö.

2. gramr, m. fürst, könig (ebenso adän. nach dem Zeugnisse von Saxo 1281 fg. ; KG, Efterl. skr. 1,136 fg.): sg. nom. mon gramr (Griper) vif) mik ganga at mæla? Grp 22, Gunnarr gramr hQgstalda Sg 311, Gunnarr gramr verfmngar Sg 421, okr mon gramr (AtJe) golle reif a glóþrauþo Am 13*, gnótt vas grunnýþge, es gramr (Atle) f)vi truf)e Am 701; voc. gramr vigrisenn! (SigvQrþr) Grp 13*, f)ú, gramr! (SigvQrþr) Grp 372, f)ú, gramr! (Gunnarr) Brl63; gen. (monk kjósa) gollhyrndar kýr frå grams (Hj<?rvarf>s) bue HHv42, vaska fjarre . . grams (Hundings) aldr-lokom HH IUI2, kveþk grams (Helga) þinig grænask váner HHII493, sér geþ-leyse i grams (Sigvarf>ar) skape? Grp 322, mon gipt lagef) á grams (Sigvarf)ar) æve Grp 532; dat. (Grimhildr) dregr vél at gram (Sigverþe) Grp 33*, ungom gram (Agnare) eiþa seldak Hir 7*, lenge huger deildosk, áþr of frægak folkvQrþ at gram (Sigverþe) Gpr H62, sentu at Saxa sunn-manna gram! Gpr HI 71, vekja gram (Atla) hilde Akv 15*; fm hverge mått vinna grand grame (Helga) HHv 132, seg fm gørr grame (Helga) HHv 272, gekk vise or vígþrimo ungom føra itrlauk grame (Helga) HHI7*, kvQmo ór himne hjalm-vitr ofan . . f>ærs grame (Helga) hlifþo HHI562, knegak grame (Helga) fagna HHII35hvert (tår) fell blóþogt á bijóst grame (Helga) HHH445, gnaper æ grár jór of grame dauþom (Sigverþe) Br 7*; acc. mon HQþbrodr Helga finna, flug-trauþan gram, i flota miþjom HH 1362, itr konungr af Qllom hug .. á gram (Sig-VQrfj) truþe Grp 47*, ek mon féþa folk-djarfan gram (SigvQrþ) Bml4x, frøknan gram (SigvQrþ) falla létof) Br 10*, ungan gram (Gunnar) Br 19*, lifanda gram (Gunnar) lagþe í garþ þanns skriþenn vas, skatna menge, innan ormom Akv

341, fått es fullilla faret vif) gram slikan Am 812.

grana-hår, n. barthaar: sg. acc. (Hreiþmarr) sa eitt granahár ok baf) hylja 5 Bm 5 pr 3.

grand, n. {norw. grand, m., fær. aschwed. grand, n.; vgl. ags. grondor in: grondor-léas (guileless') unheil, schaden: sg. nom. gættesk þess GlaumvQr, at være grand 10 svefna (dass die träume unheil ankündigten' Am 202; dat. hann (Atle) mon Gunnar grande beita Gpr II323, skal Herkja til hvers ganga sus Guþrúno grande vænde Gßr III9*; acc. fm hverge 15 mått vinna grand grame HHv 132, ef hann (Helga) sær of lék eþa sverf) of beit, f>eim skalk gumna grand of vinna HHv 38*, vif)r fm góþre grand aldrege Grp 493, hon (Brynhildr) ser at life lQst né visse ok at 20 aldrlage etke grand Sg 52, vif) Gunnar grand etke vank Sg 282.

granda (aþ; norw. fær. aschwed. granda, adän. grande) schaden: inf. svá er sagt at Sigmundr var harþgQrr, at hvárki mátti 25 honum eitr granda utan né innan Sfl2, hér skyle enge Qþrom granda Grt 61; prt. ind. sg. 3. engi maf>r grandaþi Qþrum Grt 10.

gránn, adj. grau, in: grån - stóf>, grån -30 vareþr.

gran-síþr, adj. mit langem Schnurrbart: m. pl. nom. gumar gransíþer (be-Zeichnung der Hunnen) Akv 3 73.

grán - stóþ, f. schar von grauen rossen: 35 sg. nom. opt naer hræve gránstóf) gríþar (die grauen rosse der riesin', d. i. die wölfe HHII17*.

grán-vareþr, part. prt. grau gekleidet, grau: m. pl. nom. ulfar . . garnier grán-40 varþer Akv 112 (so mit Bugge, Aarb.1869 s. 273; gránverþer B).

grår, adj. (norw. graa, fær. gráur, aschwed. grar, adän. grå; ags. græg, ahd. gräo) grau: m. sg.nom. und Afnlse grår 45 (hestr) hvarfaþe FM1211, grår jór Br 7*; acc. ulf graan HHII13; pl. gen. grára geira HHI 12*; n. sg. dat. gi'QO silfre Gpr 112*; pl. dat. grQom . . hrossom Ghv 2* Hm 3*. 50 Compositum: grå-serkjaþr.

gras, n. (norw. fær. gras, aschwed. gras, adän. græs; got. alts. ahd. gras, ags. græs, gærs, afris. gres, gers)