fá være hefnt þér Helga daufa, ef værer vargr á vif om úte HHII32^l, sæll ek þá føttoink, ef ek sea knættak Hamfé ok SQiía i hQllo minne Hm 21¹, vgl. Hqv 78⁴ 88⁸ Hrbl 95 Grp 34*; (e) ef .. få wenn .. dann: veiztu, ef þú vex, at þá vex mér ásmegen jafnhQtt upp sem himenn FM 6⁹, ef fú vif feger, fá fykker fu mef bleyfe borenn Sd 25²;

3) nun, jetzt: fá's sókn loket HHI58⁵;

4) dann, in diesem falle, unter diesen umständen (bes. beim imperativ): mar gefþu mér fá Skm 8rístu fá, Vif arr! Ls IO¹, bindom rór fá brufar line Ak 14*, láttu gi'Qn sia þá, sonr! Sfl7, fá lQtom f vi farfar ráfa Sg43*; baug ek fér fá gef J)anns brendr vas mef ungom Óþens syne Skm21¹, fót ek sakar eiga, þá monk forfa fjQrve mino fyr slikom sem þú est Hrbl 27, fá (fé BA) gefr fu gótt nafn dysjom, es Jm kallar fær heimes hauga Hrbl 115, bufo feir heim HQgna, ef fa heidr føre Am 7¹, site hann (Frófe) á auj)e, sofe hann á dune, vake hann at vilja! f)á's vel malet Grt 5⁴; hvi fá warum denn?: hvi fú fá, Gagnráþr! mælesk af golfe fyrer? Vm 9¹; hvat {>á was denn: (sveinar) frétto, hvat f á skylde Am 72 ⁶B;

5) fyrer f vi at .. J)á weil .. deshalb: fyrir f vi at Frófi var allra konunga rik-astr á nor{>rlQndum, få var honum kendr frifrinn um alla danska tungu Grt 9.

Compositum: þá-na. *þá-ijáll, n. fels auf dem der sehnee im schmelzen begriffen ist: sg.dat. svá's friþr kvenna .. sem . . skyle haltr henda hrein i þáfjalle Hqv 89⁶.

þaga, f. schweigen; in: endr-þaga. þagall, adj. (norw. tagall) schweigsam: n. sg. nom. þagalt ok hugalt skyle J>jóf)ans barn ok vígdjarft vesa Hqv^W¹.

þagna (aþ; norw. feer. tagna, aschived. thaghna) still werden, verstummen: prt. ind. pl. 3. gekk Loki inn i hQllina, en er þeir sá, er fyrir váru, hverr inn var kominn, J)QgnuJ)u þeir allir Ls 5 pr 2.

þak, n. (norw. feer. tak, aschwed. þak, dän. tag; ags. þæc, ahd. dach) decke: sg. dat. mér i hQllo Herkja sagþe, at it Þjóþrekr und þake svæfeþ GþrIII2*.

þakka (aþ; norw. fær. takka, aschived. þakka, dän. takke; alts. thancon, ags.

þancian, ahd. danchon) jmd (ehm) für etw. (eht) danken: prs. ind. sg. 1. (mit suffig. pron.) goþom þat þakkak (ek þat þakka Ä), es þér gengsk illa Am 53*. 6 *þan, adv. davon (?): Surtar þan (þann H) sefe rof hleyper (gleyper H) Vsp47⁴ (Mhff, DA V, 147; vgl. jedoch Much, Hx 37, 417 fg.). *J>á-na, adv. um die zeit etwa, unge-10 fähr um die zeit: taka (montu Jjangat) vij) vil ok erfiþe at upvesande solo, es ek get, þána Hrbl 142 (Bugge, Aarb. 1869 s. 258 fg.; anders Bugge u. FJ z. st.). liáng, n. (norw. feer. dän. tang, aschwed. 15 þang) tang; in: hlíþ-J>ang.

þ an gat, adv. (d. i. þann veg at; aschwed. Jjingat, adän. Jngat, thingat) dorthin: mon ek taka þangat i dag? Hrbl 140, stopalt monoþ ganga, ef it stundeþ þangat Am 14¹. 20 þanig, adv. (d. i. þann veg) in solcher weise, so: visar augom á oss þanig ₍siehst mich so an' Hdl 6².

Jar, adv. (norw. dar, der, feer. tar, har, aschwed. þar, fær, adän. thar, thær; 25 got. þar, alts. thär, ags. ðær, öar, ahd. dår) 1) dort: (a) austr sat en aldna i lsarnvij>e ok fødde J>ar Fenres kind er Vsp 40², sat {jar á hauge ok slo hQrpo gýgjar hirj>er Vsp 42 \ þar 'ro fiflmeger 30 meþ freka aller Vsp 51 *r, J>ar (å Gimlee) skolo dyggvar drotter byggva Vsp 64*, (Agnarr ok Geirrøfr) fundu kotbónda einn, þar váru J>eir um vetrinn Grm 5, Geirrøfr gekk upp til bæjar, honum var far vel 35 fagnat Grm 13, far (i YalhQllo) Hróptr ) kyss hverjan dag vápndaufa vera Grm 8*, ⁶ hann (Freyr) så i jQtunheima ok så far mey fagra Skm 2, Barre heiter . . lundr lognfara, en ept nætr nio far mon Njarfar 40 syne Gerfr unna gamans Skm 40* 42*, haltu svå til vinstra vegsens unz fu hitter Verland, far mon FjQrgyn hitta for sun sinn Hrbl 138, Sif var far (at Ægis) Ls 4, vastu fyr jQrf nef an kýr molk ande ok 45 kona of hefr fú far bQrn of boret Ls 23*, falz Loki i Fiánangrs forsi i lax lijd, far téku æsir hann Ls 65 pr 2, Dagr åtte Þóro drengjamófor, ólosk i ætt far ézter kappar Hdl 18², hvat far flýgr? hvat f ar 50 ferr? FM4⁸, var feim (for ok Loka) visat fyrst i gestahus til herbergis, ok var far (far om. U) einn stoll at sitja å, ok sat Pérr far FM6^1BU, far haff i verit