id

316

Hl

Katr 39, Iðja dómr ÞormÖl 1, 2, Iðja hlátr Ófeigr 3, Iðja niðleikr QSúrs 15.

iðja, f virksomhed, gœrning, mank iðju várra niðja, hentydning til skjaldskab, Hfr Lv 7, iðjur lýsa vísa Ht 20, haglig i. Hbreidm, með œztri iðju Pét 31.

iðjagrœnn, adj, lysegrön (eller 'atter og atter grön', o: som stadig grönnes pány; jfr iðjar eller ifjar hos BjHald, som gengives ved viror prati; beror dette på gisning?), upp kømr jorð i-n Vsp 59. jfr Bugge, Eddaudg. s. 391.

iðjusatnr, adj, arbejdssom, flittig, mér es i-t of erma llmi, jeg digter flittig om kvinden, Korm Lv 29.

iðr, n. pi, indvolde eller overhovedet alt, hvad der findes i bryst- og mavehulheden, blásin iðrin LU 77, í iðrum jungfrú, om moderlivet, LU 31.

iðran, /, fortrydelse, anger, i kristelig betydning, með i. Has 5, Gd 65, fáa sanna i. Has 50, með i. sannri SnE II 230, fyr i. sanna LU 83.

iðrar, /. pi, 1) vistnok identisk med iðr, n, indvolde, i. blótnar, indvolde af offerdyr, Qudr II 23. — 2) fortrydelse, anger, á munu pér i., du vil føle anger, Am 69.

iðrask, (-aðisk), fortryde, angre, i-umk pess Eskål Lv 1, Sigsk 7, (bændr) i. nu þess verks Sigv 12, 11, i. unninna lasta Likn 45, i. glæpa Has 53, i. vigs Háv 7, griða tóku at i. Grett 2, 9; absolut, Has 25, munt i. Gunnl Lv 1; part. iðrandi Mv III 27, iðrondum oss Mv I 29.

idri se innri.

iðsvpl, /, elvenavn (v. 1. við-; egl. 'den meget kolde') Pul IV v 5.

iðula, adv, hyppig, ofte, BjH 7.

iðuliga, adv, s. s. foregående, Hsv 18. 46. 105. 140.

Iðunn, Iðunnr (denne form, Haustl 10, idet ordet er ved tmesis delt på to linjer), f Bragis hustru, Pul IV h l, jfr yy 1, Lok 17, þá vas Ið- með jotnum -unnr ný-komin sunnan Haustl 10. At skrive i- i dette navn er ikke rigtigt, skont stedet i Pulur kunde tale derfor, men disse er i metrisk henseende ikke fuldt ud pålidelige. Jfr Bugge, Arkiv V, 24. 43.

iðvandr se íðvandr.

iðvarp, n, en del af sværdet, uvist hvilken, Pul IV l 10 (v. 1. -hvarf, pvarr, urigtige).

if, n, tvivl (jfr ef), if erumk á því HHj 33, hver sé if Vell 32.

ifi, m, tvivl, i. es mér á Hávm 108.

ifill, m, blandt høgenavne, Pul IV ss 2. Jfr ifli og ifjungr.

ifjungr, m, 1) blandt bjornenavne, Pul IV cc K — 2) blandt høgenavne, Pul IV ss 2, jfr ifill, ifli.

iflauss, adj, som ingen tvivl nærer, sikker, ntr. i-st, utvivlsomt, i. es pat Sigv 7, 1; som adv., uden tvivl, sikkert, Sigv 13, 29, Steinn 3, 2, ESk 6, 4. 71.

ifli, m, blandt høgenavne, Pul IV ss 2 (jfr ifill, ifjungr), ifla (kunde også komme af ifill) fold, arm, ifla foldbrandar, guld-

ringe, Ótt 2, 16, ifla foldar elding, d. s., Sturl 4, 40; ifla flaust,. arm, dens Jprð, kvinde, Hårekr 2.

ifrpðull, m, sol, Pul IV gg.

ifunarlaust, adv, uden tvivl, LU 50.

igða, /, mejs (parus palustris, no. hamp-igda), Pul IV xx 4.

igull, m, pindsvin (vokalen synes metrisk kort, nu igull), Pul IV x 4; jfr bjarn-.

il, /, (-jar), fodsål, fell sár á il hvára Sig v 3, 3, randa iss (skjoldet) fló und iljar Haustl 17, flótti bar iljar til Hring-staða PjóðA 1, 17, aurr á iljum Rþ 10, aurr etr iljar Grott 16, ilja snekkjur, fødderne, EBrún, ilja gaupnir = iljar, fødderne, Pdr 3^fjfr spenna), iljar heiðingja (ulvens) PBrun 2, fjalla Finns ilja brú. skjoldet, Haustl 13, ilja blað (Hrungnis), d. s., Rdr 1, pilja Hrungnis ilja, d. s., Ht 30.

ilbleikr, adj, med bleg, d. v. s. gul, fod (jfr fótgulr), i. hjaldrs orri, ornen, ESk 6, 43.

ilfat, n, fod-klædning', sko, beskoet fod, út stendr undan báti i., en fod stikker ud under båden, PjódA 4, 17.

ilflet, n, fodsål-bræt', i. Aurnis spjalla, jættens fodbræt, skjold, Sturl 4, 19.

ilki, m, fodsål (— il), fod, rjóða erni i-a Rv 15.

ilkvistr, m, fodsål-gren', •• fodgren', tå, hræra horpu i-um Am 66.

illa, adv, ilde, slet, 1) moralsk slet, vesall maðr ok i. skapi, ussel og slet i sind, Håvm 22 (næppe rigtig tolket af Lindroth i Xen. Lideniana 60), i. rézk Atla Am 2 (måske står i. her i betydningen 'uheldig'), hafa i., bære sig slet ad, Mhkv 18, hafa verr Mhkv 3. 26, men uheldig' GSúrs 19, e-m ferr verr, bærer sig værre ad, Nj 7, alls til i. Eg Lv 2. — 2) ilde, uheldig, koma e-m i., blive slem for en, til ulykke for, Hårb 47, þat telk i., det regner jeg for en ulykke, lv 44, hugat vas því i., til uheld, Am 30, es verr an svá Hfr 3, 22, e-m gengsk i. Am 57, vpnu verr Mhkv 2, geta e-m i., blive til ulykke, Vafþr 10, geta i. frá e-m, blive revset, Stufr 3. — 3) ilde, dårlig, trua e-m i. Håvm 45. 46, kunna i., forstå sig Ildet på, Mhkv 24, lika eigi i. Jorns 13, una i. við e-t LU 15, i. kristinn ESk 13, 6, tamr i., om en hest, Håvm 90, i. heill Håvm 69, skapaðr i., dårlig formet, lavet, Håvm 126. — 4) vanskeligt, á sér pat i. Am 43, i. sátt í milli, kun vanskelig kunde man se igennem (våbenregnen), PjódA l, 10. — 5) bittert, smærteligt, limar leiða mik i. ÞjódA 4, 10, mega harða i. Okik 2. — 6) frygteligt, láta i., udstøde gyselige lyd, om et sværd, Korm Lv 28. Jfr full-, mein-, stór-.

illgjarn, adj, ondskabsfuld, Pskakk 3.

illhugaðr, adj, ildesindet (v. 1. til ill-sogull), Eg Lv 37.

illiligr, adj, som ser ond, fjendsk, ud, i-t fljóð EGils 3, 2.