reim                                                    462                                                      "k

er den rigtige form på grund af rimet reimir : seimir).

Reimnir, m, søkonge (vist = Reifnir), Pul III 1.

reimuðr, m, kun i forbindelsen r. Jotun-heima, om jætten Tjasse, Haustl 7; det er muligt, at ordet står i forbindelse med reimt (es), 'der er spøgelser på færde'; 'larmer'? (jfr no. reimast, Ross).

rein, /, egl. agerren og jordstrimmelen mellem to sådanne, ragna r., gudernes vej, Bivrost (jfr reinvári), Húsdr 2, i alm. land. — / kenninger, for hav: Haka vagna r., skibenes land, havet, Haustl 16, Róða r. Sigv 2, 3, Rpkkva r. Ht 73; — for kvinde: r. steina Qrettis 51, r. bauga, EQils 3, 3; jfr Pul IV yy 2; — for skjold: elds (sværdets) r. Phred 4. — Jfr baug-, bauga-, flug-, geð-, seí-, tjor-.

reina Porm 1, 6 urigtigt for heiman.

Reinald, m, Heil 1.

reini, m, hingst, Anon (X) I B 3, HHj 21 (hds remi), r-a rpdd HHj 20 (hds hreina mod alliterationen). Jfr Bugge, Edda s. 407.

reinn se hreinn.

reinvári, m, 'landstribe- eller vej-vogter', ragna r., gudevejens bevogter, Heimdal, Húsdr 2 (adskilt ved imesis); vári er ellers ukendt.

reip, n, reb, tov, síga í r-um, / tove, Pstf 1, 4, heljar r. sveigð at síðum, symbolsk udtryk, Sól 37; skibstov, leggja hendr at r-um Sturl 4, 14, drifa til r-a tv 15, harðsveipaðastr r-um Ht 34, gelr i r-um 'Anon (XII) B 3. Jfr drag-, hjalp-, kjal-, skaut-, þrá-.

reisa, (-ta, -tr), rejse (kausativ til risa), bygge, r. lauka, masterne, Bplv 5, r. vé Blakkr 2, 1, r. merki Anon (XII) B 23, véstpng reistisk Ht 36, r. (bautasteina) Håvm 72, r. hafnar mark QrHj 3, r. hus Leid 43, r. Rúms hóll Skapti, reisa stéttar (ved rettelse) Ód 13; r. rond við e-m, hæve skjold mod en, stille sig til modstand, Mark 1, 32, Merl I 37; r. kristni-hald, oprette kristen tro, Sigv 12, 2; r. ofrausn, tage sig altfor megen magt, Sturl 4, 11, r. hildi Nj 10.

reistr, m, egl 'en der vrider sig, bugter sig' (for vreistr, S. Bugge, Tidsskr. f. Phil. VI, 97 f.), jarðar r., midgårdsormen (der snor sig om jorden), Rdr 14.

reisuligr, adj, der rejser sig höjt og ser storslået ud, hof, r. haugr Nkt 10.

reita, (-ta, -tr), urigtig v. 1. til teita, G Surs 37.

reiting, /, tirren, krænkelse, Qd 0 24.

reitinn, adj, som er tilböjelig til at tirre, krænke, uretfærdig, r-in þjóð EGils 2, 1, enn reitni Qrettis 25, Anon (XII) B 22.

reitr, m, (-ar), egl fure i jorden' mellem to stykker land, så den mellem to sådanne liggende landstrimmel, rýma út r-u ríkis síns, sit riges grænsefurer, SnE II 202; vals r., falkens land, arm, Ht 42, fjprnis r., hoved, Hl 9 a, solar r-ir, him-

len, LU 11, stjprnu r., d. s., LU 26, dags r. Likn 32; — hjaldrs r., skjold, dets Gautar, krigere, Ingj 1, 4. — Firkant (brikplads) i tavlspil, Vigl 18. — Jfr dýr-, log-, må-, orm-, stjprnu-.

reka, (rak, rekinn; ældre vreka), 1) drive, jage (afsted, bort), hjprð rekr handar vanr Håvm 71, r. geitr með sæ Ragn II

5,   r.~ hafra heim Pry 21, r. vandstyggva, drive hestene (man rider pÃ¥) fremad, Akv 13. — 2) drive, føre, vefr rekr snekkjur á haf Ht 20; upersonl. pld rak upp, førtes af vind og vove, Sturl 5, 16, nÃ¥ rak fyr straumi ESk 10, 1, Hk rekr at strpndum Am 3, 15, val rak vitt of strandir Krm 9, barms vigg rak PKolb 3, 4, jfr rekinn" ór hrpnnum, dreven i land, Ód 24; men: brim rak (skip) við hamra, mod klipperne, Rv 9, hregg rak borðhplkvi, førte, Gldr 4, byrr rekr ráskegg Ht 78; overført, hver alda illrar skepnu rekr pik, enhver bølge af den onde skæbne tumler dig, Gudr I 24; bpnd róku Val strandar, drev skibet (sÃ¥ at det ødelagdes), Steinunn 2. — 3) drive, styre (skibe, flÃ¥de), r. flota á Rakna rymleið Eyv Lv 2, r. rausnar ræsinaðr út á mar Gldr 2, r. plóg af akri Rv 31. —

4)  drive, fordrive, forfølge, reka á sæ, ud pÃ¥ havet, Eyv Lv 6, r. írskar þjóðir Gráf

2,  r. af hauðri Jóms 12, r. af fpðurarfi Am 3, 4, r. ór landi Hildr, r. af hpndum Eg Lv 19, r. brott í dauðans druknan LU 73, r. brott af sæmdar sæti LU 19, r. flótta Sindr 1, Sturl 3, 8, rpkusk Vinðr Pfagr 1; r. fyr gnýskúta Pveil, r. gesti út Sigv

3,  6; overført, r. af sér kl ám orð, befri sig for, PmÃ¥hl 8; medium, tumle om, føres om, þaðan rpkumk vindkalda vega Fj 47, r-ask undan, jages frem, føres bort, slippe for, kvaðat mundu mik r-ask undan Pjsk Lv 3; aktivum i samme betydning QOdds 2, men upersonl., e-n rekr undan MPórð 2, Pormól l, 6. —

5)  drive, støde frem, rekin stpl bitu ESk

6,  43. — 6) drive, tvinge, nauðr rekr e-n til e-s Balti 2. — 7) udføre, r. hernað Ód 6, Rst 3, r. heiptir, forfølge, Sigv 3, 20, r. frétt forlaga sinna (farsælu sinnar) Hsv 69, r. kpld heit Ht 17; r. nafn skógar-manns hører mÃ¥ske hertil, göre navnet berömt (jfr nafn), Ólhv 3, 2. — 8) drive, slÃ¥, r. e-m illan þveit, volde en et stort afbræk („slem streg i regningen"), Ótt 3, 3. — 9) hævne, med gen. rei, dat. pers., þess mun Víðarr vreka Vafpr 53, r. dauða e-s TorfE 2, r. nadda rogs~inni vigs Helga GDropl 2, r. harms, harma Grip 9, Reg 11, Gudr III 8, Hfr Lv 13, r. brennu Nj (XII) 10, r. dauða fpður OSvínf, r. broeðra GSÚrs 9, r. illmælis ísldr 23, r. níðs Ingj 3; jfr ef of þá spk sverði rækak St 8. — 10) Vrekask at virði Hávm 32, mÃ¥ betyde: 'skælder hinanden ud ved drikkelaget'.

1. rekinn, m, okse, Pul I b, men reginn Pul ö 1, hvilket dog vist er mindre rigtigt, jfr rekningr; ordet betyder vel egl 'den fremaddrevne' (om en plovokse?).