sár

485

seg

leika s. við e-n Eg Lv 30, tsldr 20, svíða s. Lil 84, hryggja s. Gd 30, knýja s. Gd 19. — Jfr andar-, hpggu-, sekð-, víg-,

sárteinn, m, 'sár-tén', sværd, s-s svip-njprðungar, krigere, Hást 1, brigðir s-a, d. s., GSúrs 3.

sártík, /, 'sår-tævehund', udskældende betegnelse, s-in rpg Vpls 14.

sárvarmr, adj, 'sår-varm', varm (som) fra et friskt sår, sárvprm sóknbára Ml 33 b (ved rettelse for -vprðr).

sárviti, m, 'sår-bavn (lue)', sværd, s-a sækir, kriger, Leid 12.

sárvitr, /, 'sår-vætte(væsen)', valkyrje, s. flugu Hhund I 54.

sárvæginn, adj, skånsom overfor 'sår", j: synder, om gud, Nik 1, 1.

sárvpndr, m, 'sår-vånd', sværd, G Dropl 5.

sárvprðr, urigtig læsemåde, se sár-varmr.

sáryrði, n. pi, sårende, bitre, ord, sak-ask s-um Lok 5. 19.

sárþísl, /, 'sår-stang', sókn^ s-ar, kamp, Evids 5.

sátán, m, satan, Mv III 24.

Sátíri, n, = Santiri, Cantyre, Sturl 5, 9.

sáttalauss, adj, uden forlig, fred, Anon (XIII) B 18.

sáttargjarn, adj, villig til forlig, fred-elskende, s. synda fellir, biskop Gudmund, EGils 1, 31.

sáttargerð, /, forligs-istandbringelse, s. er æíluð tveim Mhkv 10.

sáttarof, n, forligsbrud, fredsbrud, Mark 1, 15.

sáttmál, n, forligs-betingelser, forlig, láta síga sáttmpl, om ægteskabs indgåelse, Sigsk 38.

sáttr, adj, forligt, forsonet, enig, sptt munuð ií snemr Sigsk 54, synir s-ir Anon (XI) Lv 12, s. við e-n Hsv 20, sitja s-ir saman, / fred og enighed, Vafpr 41, Fj 37, Jorns 40; s-ir saman Hhund II 21 kan næppe være rigtigt, meningen kræver det modsatte. — Jfr o-.

seðja, (sadda, saddr), mætte, s. hrafna Tindr 1, 7, GGalt 2, Hhund I 44; jfr Sturl 5, 9, s. sára skára Hl 10 a, s. ætt ara Hhund II 8, s. prn, prnu Þfisk 2, H hund I 35, ernir spddusk Porm 1, 8, s. varga GSurs 2, s. Gera ok Freka Qri 19, vitnir sezk Ht 9, ulfar spddusk Rst 6, ylgr saddisk Ã