þey

638

þing

hjprva Hl 37 a, þ. þykra randa Öfeigr 3, þ. hlífar Ód 12, þ. prva Snjólfr 2 (v. L). ffr ben-, flein-, geir-, hjpr-, horn-, hvarm-, sef-, víg-.

þeyrann, n, 'tø-, vind-, hus\ himlen, þengill þ-s Mdr 2.

þeysa, (-ta, -tr), sætte i stærk bevægelse, þ. flota Hál 13, ESk 9, 4, Sturl 4, 41; — med acc, fare henover, b. vorru, over havet, Harkv 17, b. helfing sinn, sin halvdel af vejen, ÞjódA 4, 24; medium, fare rasende af sted, p beystisk of bekki Am 26.

þéa, (-aða, -aðr, yngre þjá, þjáða, þjáðr), egl 'göre til træl' (af þér), pine, plage, mprg es þjóð of þéuð Nák 21, stríð þ. drótt Leid 10, eggja spor b. e-n Qrv IV 4, mart es bat es borf béar, tvinger en til, Reg 10.

bél, /, fil, þ. (dativ) harðari Am 3, 14; i kenninger for sværd, b. grafninga, 'skjoldenes fil\ Am 1, 1, rekninga b. Bjami 2. ffr fetil-, hlym-.

béttr, adj, 1) tæt, tyk, þ. þyrnir Pét 6. — 2) vigtig, redelig, þétt fingum svor Sigv 3, 20. — 3) b-an, adverbielt, uafbrudt, þótt austanvindr leiki b-an Qunnl Lv 6. — ffr all-.

þiðna, (-aða, -aðr), smœtte, tø, þ-i sorgir of þrungit hjarta Qhv 20.

þiðurr, m, tiur, Þul IV xx 4. — ffr bekk-, ben-, val-.

Þiggja, (bá, þeginn), modtage, få, bekomme, þ. sverð Hyndl 2, Hfr Lv 5, þák bifkleif Haustl 13, þ. far Reg 18, þ. goll Sigsk 49, þ. baug Skí 22, þ. auð (af e-m) Mark 1, 7. 30, jfr Bragi 2, 3, þ. gerðar Steinn 3, 16, þ. alla sælu Rst 33, þ. fóstr Rst 2, þ. alað jóðs Yt 15, þigg at psum ol Hák 16, þ. loð Anon (X) III C 2, þ. heimboð Háv 14, absolut, þigg hér, om gæstfrihed, Qríp 5, lýðir þpgu lpg af þeim npfnum Sigv 11, 5; þ. rpð Oríp 26, Hávm 9, þ. eiða e-s Eg Lv 16, þ. líf, fjpr Am 63, fóms 43, þ. hjalma klett Bg Lv 25, þ. fé við fjprvi e-s, modtage penge for at slå en ihjæl, Sigv 13, 18; at eigi væri b. begit, at det at modtage (o: det modtagne) ikke var som modtaget(, der burde gengældes), Håvm 39; — ek þótt-umk hafa þegit hvert land, syntes at have fået hele verden, Porm 2, 15; veizt ef þiggjum þann Ipgvelli, om vi kan få, Hym 6, Óláfr þiggr alt, kan få alt, ESk 6, 18. 21, hverr maðr þá þat at hringskata, kunde få det hos, Sturl 4,34, þ. horð dœmi, modtage hårde domme, medfart, Hhund II 3; þ. plágur Qd 42; gerðit hlut þ. Am 96, du modtog (gerðit må være at opfatte som 2. person) ikke nogen andel (i det tilstedeværende gods), brød dig intet derom; — svá þá Guðrún sinna harma Quðr III 11, kan ikke være rigtigt, hvis þá er oprindeligt, må et ord som hefnð være underforstået eller udeladt; — es véttr engi vildi b. Helr 7 (Ffs udg), kan umulig være rigtigt; b. er vel fejl for týja

eller lign. — Part. biggjandi, modtager, erobrer, b. byrjar viggjar Hfr 1, 3.

þiklingr, m, 'tykling', tyk, svær person, om en jætte, Húsdr 3 (vokalen er rimbestemt).

bilblakkr, m, Høftings-hesf, skib (af bil = bilja), Sigv 2, 12.

bilja, /, 1) bræt, som rorkarlen sidder på, þ-u brá hann við þeiri pílu Heil 22; bræt, þ. Hrungnis ilja, skjold, Ht 30. — 2) / pi., løfting (i et skib), Pul IV z 9, himinglæva strýkr hpvar b-ur Ht 22, valr lá á þ-um Sigv 7, 2, herr fell á þ-ur Arn <5, 7, jfr Ry 26, þrpng á þ-um Anon (X) II B 9; — / kenning for kvinde: þ. vága hyrjar SnE II 230. — ffr hjpr-, sess-.

þind, /, mellemgulv, sal/ b-ar, bryst, Anon (XII) C 36.

bing, n, 1) ting, retsting, rets forsamling, á því þ-i Sigrdr 12, jfr 24, Sigsk 27, á (þessu) þ-i LU 72, OSúrs 12, Porm 2, 7, af þ-i Hrafn 3, koma at b-i Håvm 25, jfr 61, gáa þ-s né þjóðans máls Håvm 114, (Odin kaldtes) Þrór þ-um at Qrí 49, snarr til b-a Arn 5, 9, eiga þ. við e-n PjódA 4, 24, bjóða þ. út Arn 3, 2, bíða þ-s Sigv 9, 1. — 2) forsamling i alm., þ. goða Hym 39, at b-i Haustl 10, Vsp 48, Pry 14, Bdr

1,  engla b. Nikdr 1. — 3) om kamp, bat b. Sigv 1, 11; tírar þ., berømmelsens ting, der mÃ¥ vel her sigtes til kamp, eller mÃ¥ske blot samvær med fyrsten (førende til ry), Arn 2, 5, jfr þ. dróttins, samværet med, Sigv 11, 16. — 4) elskovsmøde, bjóða til b-s jofri Yt 32, nenna e-m á þ-i Ski 38, una gáti þ-s ólsv 5, ganga e-m at þ-i Frþ 112. — 5) ting, genstand, stór þ. ofan fóru, om byttet, Ott 2, 11, mank meiri min þ. Ótt 4, 1, eybaugs b., anker, Anon (XI) Lv 6. — I kenninger for kamp; þ. Þróttar Ótt 2, 15, þ. Fjplnis Hást 3, Bplverks b. EGils 3, 3, Gpndlar b. Hskv 2, 7, þ. malm-Gnáar Kyéld, þ. randar Freyju Hl 37 a; vápna þ. Eg Lv 11, sverða þ. Tindr 1,2, hrings þ. Hókr 8, ísldr 9, hringa þ. ísldr 18, þ. hjprva Porm 2, 22, hjprlautar hyrjar þ. Vell 31, þ. sóknar fráns Pl 45, þ. geira HolmgB

2,  þ. darra HSn 2, 2, þ. odda Sigv 1, 2, Pl 48; þ. borða Qiz sv 2, þ. hjaldrs Þrúðar vangs Pmáhl 7; — þ-a kennir, konge som leder af ting, Sigv 3, 21, brøngvir b-s Ht 41. — ffr al-, alm-, brak-, bryn-, draum-, egg-, flein-, gaman-, geigur-, geir-, gný-, Gula-, gunn-, hjpr-, hús-, laun-, malm-, man-, mál-, nátt-, of-, ramm-, regin-, róg-, snar-, sverð-, vápn-, vár-, pr-.

þinga, (-aða, -at), holde ting, møde, við Ingibjprgu at þ., v. /., Frþ 112; logi þ-aði Hringum nauðgan dóm, afsagde dom over, PjódA 3, 21.

þingalmr, m, 'ting-œlm', fetilstinga þing, kamp, dens almr, kriger, Nj 8.

þingamaðr, m, 'ting-mand', en som hører til Danernes þinglið / England, Ulfr, i pl. PKolb 3, 11.

þingat, adv, derhen, ~ bangat, Korm 1, 6, Sigv 1, 10. 2, 8. 3, 3. 12, 24,