f. sg. dat. fjQlkunnegre kono skalattu 1 faþme sofa Hqv 112*.

fjQl-kynge, f. Zauberei: sg. dat. ax (tekr) viþ fjQlkynge Hqv 136⁶, Franmarr jarl hafþi hamaz i arnar liki ok v ar it þær (Sigrlinn ok AIqíu) fyr hernum meþ fjQl-kyngi HHv 5 pr 10.

Ijql-margr, adj. überaus viel: 7n.pl. gen. feigþ fira fjQÍmargra sá (mær) Ort 2T².

fjql-nýtr, adj. vielfachen nutzen bringend, segenspendend: m. sg. acc. þann (galdr) gelk þer fyrstan, þann kveþa fjQÍ-nýtan Og 6** f. sg.nom. (sw.) heil sjå en fjQlnýta fold! Sd3².

Fjqlsyins-m^l, n.pl. das lied von Fjql-svipr: nom. Fjüb.

flqlþ, f. (fær. fjöld) eine menge, viel (geivöhnl. mit abhäng, genet.): sg. nom. fjQlþ vas þar menja Vkv 21³, fjqlþ's þats fira tregr Sd 30*, fjQlþ vas dmkket Br 12*, fór þar fjQlþ horna Am 8 ², þar vas fjqlþ fear Am 88*; dat. (mit neutr. pron.) qIIo golle . . kná hann (SigvQi'þr) einn ráþa, fjqlþ því es und Fáfne lá Fm34*; acc. fjQlþ veit fréþa Vsp 44³ 49³ 58³, fjqlþ ek þér sagþak, en þú fått of mant Grm 52*, fjqlþ ák meiþma, fjqlþ ákmenja frk 23³, (jQtna syster hlaut) hQgg hamars fyr hringa fjqlþ Þrk 32*, fjQlþ nam (Gunnarr) at spjalla Br 13*, mey buþo hQnom (Sigverþe) ok meiþma fjQlþ Sg 2*, gefk þér, Gufnún! .. fjQlþ alz fear at fQþor dauþan Gßr II26², mund galt ek mærre (Guþrúno), meiþma fjQlþ þiggja Am 89*, fjQlþ mank bQlva Ghv 18³, fjQlþ mQlom fear á fegenslúþre Grt 5²; adverbial: viel, vielfach, oft: sá einn veit es víþa ratar ok hefr fjQlþ of faret, hverjo gef>e styrer gumna hverr Hqv 18², fjQlþ of viþrer á fimm dQgom Hqv 73% fjQlþ ek fór, fjQlþ ek freistaþak, fjQlþ ek of reynda regen Vm3*'² 44^U2 46^U2 48*'² 50*'² 52^l'² 54^U2.

flqlpe, m. menge: sg. nom. í þeim forsi var fjQlþi fiska Bm 8.

flqr, n. (fær. fjör, adän. fjør; got. faírhms, m., alts. ahd. ferah, ferh, ags. feorh; vgl. noriv. fjørug ₍lebhaft^}, ₍feurig^}) 1) fleisch und blut als sitz der lebens-kraft: sg. dat. (tungls tjúgare) fyllesk fjQrve feigra manna Vsp 41* (Mh ff, DA V, 126); 2) leben: sg. nom. meþan okkart fÍQr lifer Skm 20 *; gen. Gunnare fráner

ormar til fjQrs skriþo griffen sein leben an Ghv 17*; dat. monk forþa fjQrve mino Hrbl 27, verþr þá þíno fjQrve of faret Ls 57*, fjQrve yþro skyldoþ ér firþer yesa, 5 ef vissak þat fár fyrer Bm 7³, hvi hvetjask lézt mino fjQrve at fara? Fm 5², fee (ok fjQrve réþe sá enn fráne ormr, nema þú frýþer mér hvats hugar Fm 30³ (die atlit, formel fjør ok fæ auch im altdän.: Kalkar 10 I, 555*), hvat hefr SigvQi'þr til saka unnet, es frøknan vill fjQrve næma? Br 1*, fyrr skalk mino fjQrve låta an þeirar meyjar meiþmom týna Sg 15³, kona varp Qndo, en konungr fjQrve Sg 29*, vildak fylkes 15 fjQrve bjarga Od 29²; acc. ar skal risa sås annars vill fé eþa fjQr hafa Hqv 58², fjQr sitt låta hykk at Fáfner myne Fm 22³, frQgo frøknan, ef fjQr vilde Gotna þjóþann golle kaupa Akv 21³, (Guþrun) 20 niþja fjQr varþe Am 46³, fegenn lézk þó Hjalle, at hann fjQr þæge Am59⁵. ^ Composita: fjQr-brot, fjQr-lag, fjQr-lausn, fjQr-lok, fjQr-sege, fjQi*-sjukr. flqr-brot, n.pl. todeskampf: dat. þú, 25 Fáfner! ligg i fjQrbrotom þars þik Hel hafe Fm21³.

flqrgyn, f. (vgl. got. fairguni _cbe^rg\ ags. firgen in: firgen-béam, firgen-gát, firgen-stréam u.a., ahd. Fergunna, name 30 von Waldgebirgen; H.Hirt, IF 1,479fg.) erde: sg. dat. fylgþak þér á fjQrgynjo, sem vit bráþrom tveim of homar værem Od IO³. — Das wort ist ur spri. eigenname der erdgöttin (Vsp 56³ Hrbl 138; FjQrgynn 35 m. Ls 26*).

fj^r-lag, n. stoss der das leben vernichtet, mord: flárqþ tunga varþ hQnom at fjQiiage Hqv 117³, fyrstr ok øfstr vask at fjqrlage þars vér á Þjaza þrifom Ls 50³, 40 fyrstr ok øfstr vastu at fjQrlage þars ér á fjaza þrifoþ Ls 51*.

flqr-lausn, f. lebenslösung, erkaufung des lebens durch lösegeld: sg. acc. verþa flester fjQrlausn þola Hdl 50², tóku vér þá 45 (ásuna) hQnduto ok lQgþum þeim fjQrlausn at fylla otrbelginn meþ gulli ok hylja utan ok meþ rauþu gulli Bm 16.

flqr-lok, n.pl. beendigung des lebens, tod: dat. þann (galdr) gelk þér enn þríþja, 60 ef þér þjóþár falla at fjQrlokom (fjQrlotom hss.) Og 8².

fjqr-sege, m. _clebensmuskeV, poet. bezeichnung des herzens: sg. acc. spakr þétte